Nie ufaj matematyce i magii imion, słuchaj jednego głosu, który zwiastuje zmiane

Jestem maleńką cząstką miliardów słońc. Czuję słodki zapach. Być może przyciąga zwiewne dusze, bo czuję lekkie łaskotanie. Ciepło uspokajające moje tętno. Blisko mi do raju, choć niedawno wędrowałam po piekle.. Moja droga teraz jest cięka i rozpustna niczym strumień, ale marzę o tym, aby Cie tulić. Nie mogę doczekać się dotyku Twoich ramion. Damy sobię radę, ze wszystkim. Tylko się nie bój. Ogrzeję Twoje ciało jeśli tylko chcesz. Pragnę, aby mój głos niósł Cię w dalekie tereny nieznane dotąd Twoim oczom. Kocham jak tak nieśmiało się uśmiechasz. Teraz będę blisko, naprawdę! Bliżej już nie mogę. Musiałabym zamieszkać z Tobą w jednym mieszkaniu, albo pokoju... Chodzić krok w krok za Twoim rytmem, ale wiesz, że to nierealne. Imaginuję mimo wszystko naszą przestrzeń. Suchy kąt w którym pachnie jak po deszczu. Nie chcę zbyt wielu planów, bo dobija mnie czekanie. Żyjmy teraz tym, co się dzieje teraz! Liczby, znaki na niebie to jest ściema. Nie wierzę już w karmę. Chcę uwierzyc w nas, tak do końca i naprawdę.

Dobrze, że cała ta rozsypana układanka, zaczyna się zamieniać w całość. Sama! Dziękuję tym, którzy wspierali nas duchem, a także tym, którzy nie opuszczali ciałem. Bardzo to doceniam. Obiecuję, że w przyszłości się odwdzięczę. Tylko, że tym razem nie chce myśleć o takim nienamacalnym pojęciu.
Buziaki, słoneczka!